مانتوی سبز

     امروز رفتم پاساژ گلستان واسه خرید کفش. وقتی میومدم بیرون خوشحال بودم که تونستم مانتوی ارزون گیر بیارمو فشار افتصادیه شوهرمو کم کنم. تازه دیدم کفشم فعلا لازم ندارمو نخریدم. واسه روز اول دانشگاه مجبورم با همون کفش سال پیشم برم دانشگاه. وقتی برگشتم خونه خپل خان دید دستم کیسه ی کفش نیستو توش مانتوه... 

   ... چشمتون روز بد نبینه که چه قشقلقی به پا کرد خپل خان جلویه مادرشو خواهرش. منم که دیدم تو قوم شوهرمو صدام نباید در بیاد که بعدا بر علیهم استفاده نشه که یه هو دیدم مادر شوهرو خواهر شوهرم دارن به خپل خام گیر میدن که این چه طرز رفتاره که این طفلک بعد از عمری رفته یه دونه مانتوی سبز نداشته بخره. گشته گشته ارزون ترینشو گیر اورده اونوقت تو اینجوری می کنی؟ 

خپل خانم بلند شد و رفت تو بالکن که سیگار بکشه... 

نتیجه اخلاقی: مردا هیچ وقت قدر ما خانوما رو نمیدونن.